Schamele proeven van edele pogingen. Leiden, Haak en Comp., 1804.

Verzameling proza en poëzie, die wel wat weg heeft van het werk van Jacobus Bellamy en diens vrienden dat zo'n 20 jaar eerder werd gebundeld in de 'Proeven voor het verstand, den smaak en het hart'. Alle stukjes in de ' Schamele proeven' zijn met één of meer letters ondertekend. In de NCC worden Daniël François en B.F. Tydeman genoemd als twee van de auteurs. Zij hebben hoogstwaarschijnlijk de met D.F. en B.F.T. ondertekende stukjes vervaardigd. In ons exemplaar staan in de bladwijzer in een oude hand achter 12 van de in totaal 21 bijdragen de namen geschreven van La Lau (4 maal), Turing, Haselaar, Van Hengel (2 maal), Kroef, Siegmann, Romswinckel en Overduin.Van Hengels auteurschap wordt bevestigd in het 'Levensbericht van Prof. W.A. van Hengel' in het Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1871: Met hem [Van Hengel] hadden enkelen voor hunne vorming veel te danken aan een door hen onderling opgericht Gezelschap Utilitatis ergo, waarvan hij tot in 1802 lid gebleven is. Toen, na zijn vertrek, deze vriendenkring, onder den zonderlingen titel van Schamele proeven van edele pogingen, eenige stukken in proza en poëzy uitgaf, werd in dien bundel, ofschoon buiten zijne voorkennis en tegen zijn wil, ook van zijn werk het een en ander opgenomen. Even verder worden de theologiestudenten Joh. La Lau en Jacob La Lau genoemd als vrienden van Van Hengel. De term Utilitas ergo komt ook voor in het voorwoord van de 'Schamele proeven'. Nog weer een andere naam valt in 'De spinozisten', proefschrift van Siebe Thissen uit 2000. Daar wordt Willem van Volkom de auteur genoemd van 'Schamele proeven van edele pogingen'. Ook hij studeerde rond 1800 in Leiden. Het met v.V ondertekende prozastuk zal van zijn hand zijn.