'---

[Criminality, 1859] Regtsgeding tegen C.A. Gunkel, beschuldigd van vergiftiging, voor het Provinciaal Gerechtshof in Zuidholland. ‘s-Gravenhage, Belinfante, 1859.

SKU: 53232

Carel August Gunkel, 84 jaar, geboren 20-1-1775 te ‘s-Gravenhage als zoon van de architect Gunkel, gehuwd met de 79 jarige mevr. Gunkel, wonende aan de Paviljoensgracht te ‘s-Gravenhage, gepensioneerd luitenant generaal en oud-goeverneur van de KMA, heeft gedurende 11 jaar twee maal per week contact met Louisa Catharina Elisabeth Esbra, 46 jaar, naaister, vroeger wonende in de Goude Leeuw poort aan het Singel, thans aan de Zwarteweg te ‘s-Gravenhage. Hij geeft haar wekelijks geld en versnaperingen. Op 4 januari 1859 een stuk met arsenicum vergiftigde leverworst. Zij geeft een deel van de worst aan haar broer Joh. Hendr. Esbra die bij haar in huis woont en deze overlijdt na het eten ervan. Haar hond, en een vriendin, J.C. Visser, huisvrouw van H. van der Houven met haar drie dochters eten er ook van en worden ziek. Al eerder was Louisa Esbra ziek geweest na het drinken van vergiftigde genever en soep. De financien van ‘de generaal’ zoals hij genoemd wordt door de getuigen, werden de laatste jaren minder; er waren naast Louisa ook andere vrouwen in zijn leven en er was een kwestie met obligaties. Dat zou de reden zijn dat Gunkel haar wilde vergiftigen. Verder was hij teleurgesteld in zijn leven en in zijn carrière en aan het dementeren. Dit wordt aangetoond door de volgende feiten: twee bedienden van de societeit De Witte verklaarden dat hij plaatjes knipte uit geillustreerde bladen; in 1853, bij het 25 jarig bestaan van de KMA, werd eer bewezen aan generaal Voet en niet aan Gunkel, wat de laatste inspireerde tot een uitvoerige memorie aan generaal Scheltus in 1858; in 1829 had hij zijn 14 jarige, enige zoon verloren door verdrinking; hij had plannen voor zelfmoord; hij voelde zich miskend door koning Willem I want hij had wel de Orde van de Unie gekregen maar niet de Ned. Leeuw, etc. In vier delen heeft hij een levensgeschiedenis in manuscript geschreven. De kunstschilder A.J. Offermans verklaart dat Gunkel portretten van hemzelf en van zijn vrouw gemaakt heeft als Jan Klaassen en Catrijn en deze heeft gegeven aan zijn nichten, de dames Huijgens. De verdediger, mr. D. Léon, probeert Gunkel ontoerekeningsvatbaar te verklaren wegens dementie, maar op 16-4-1859 wordt hij veroordeeld tot de doodstraf door ophanging op het schavot. Een cassatieverzoek werd 22-6-1859 door de Hoge Raad verworpen.

 299,75 ( 275,00 ex. btw)

Out of stock

 

SKU: 53232 Categories: , Tag:
Product type: Books
Period Made: 1850-1900
Abebooks category: Books