[Literature 1717] ‘s Waerelds mooi -en leelykheid, mooi, of aanrading tot alle fraije leringen. Leelyk, tot afschrik van alle schandelyke zonden. (…). Amsterdam, Hendrik van de Gaete, 1717, [2 parts in 1 volume]

Abraham van Sancta Clara is de kloosternaam van Johann Ulrich Megerle (1644-1709), een Oostenrijkse augustijner monnik, die in 1677 door keizer Leopold I vereerd werd met de titel van keizerlijk prediker. Hij was toen een beroemd man dankzij zijn – ook in druk verschenen – preken. Het uitbreken van de pest in Wenen en de belegering van de stad door de Turken brachten hem ertoe om niet alleen vanaf de preekstoel, maar ook door het geschreven woord het geloof te gaan verkondigen. Zijn boeken, geschreven in een krachtige, niet van humor ontblote volkse taal, hadden dan ook hoofdzakelijk een pastorale functie: het zieleheil bevorderen van alwie maar naar hem wilde luisteren. ”s Waerelds mooi -en leelykheid’ is de eerste Nederlandse vertaling van ‘Huy! und Pfuy! der Welt’ uit 1707. Het zijn beschouwingen, waarin Abraham aan de hand van natuurverschijnselen van alledag aan zijn lezerspubliek Gods wijsheid en almacht wil laten zien. Het boek is opgedragen aan keizer Jozef I, die zijn vader Leopold I in 1705 was opgevolgd. De Duitse uitgave uit 1707 was geïllustreerd met nauwkeurige kopieën van etsen van Casper en Jan Luyken die waren vervaardigd voor de omstreeks 1700 verschenen ‘Ethica naturalis’ van Christoph Weigel (Van Eeghen/Van der Kellen 348). L0247