Het leven en sterven van Ruurd Passchiers van Dijk, wegens gepleegden moord veroordeeld tot de straf des doods en teregt gesteld binnen Leeuwarden den 16 october 1846. Onder medewerking van D.A. de Groot, predikant te Sneek, en P.W. Wittebol, protestantsch geestelijke bij de strafgevangenis te Leeuwarden, Leeuwarden, G.T.N. Suringar, 1847.

Thoden van Velzen was predikant te Leeuwarden en voerde een aantal gesprekken met Van Dijk in de gevangenis. Van Dijk werd in 1816 te Wijckel (Fr.) geboren, leidde als jongen al een losbandig leven en verbleef van 1835 tot 1840 in militaire dienst. In 1840 pleegde hij enige diefstallen uit het huis van de slaapsteehouder Van der Hoek te Stroobos waarvoor de krijgsraad hem tot vijf jaar tuchthuis veroordeelde. In 1844 kwam hij vrij en hervatte een leven van losbandigheid en diefstallen. Bij de voorgenomen diefstal van een horloge bij de horlogemaker Van Wielen te Balk vermoordt hij diens echtgenote, Antje Lolkes Postma. Toen hij op 16 december 1845 wat gestolen zilver uit Balk bij de wed. Van Slogteren te Groningen wilde verkopen herkende zij de voorwerpen als afkomstig van de moord en waarschuwde de politie. Na gesprekken met ds. De Groot uit Sneek bekende Van Dijk de moord en ook inbraken bij Jan Sijmens de Boer te Sondel en Jan Siberdo Havinga Oortwijn , fabrikant te Groningen. In het boek vertelt de auteur uitvoerig over het gedrag van en de gesprekken met Van Dijk in de gevangenis.