Groningens rust, geboren uit onrust, zijnde een verhaal van het gepasseerde in die provintie t’zedert de verheffinge van zyne hoogheid W.C.H. Friso, prins van Orange en Nassauw tot stadhouder. Groningen, L. Groenewolt, H. Spandaw, H. Crebas en J. Bolt, 1748. [gebonden met:] Groningen ten twedemaal in onrust, zijnde een egt verhaal van al het gene in die provincie t’zedert den 25 Augusti 1748 en volgende tyden is voorgevallen. Groningen, J. Bolt, [1748]. [en met:] Echt verhaal van de onlusten voo

Ad. 2: Knuttel 18158. Drie publicaties over de ongeregeldheden te Groningen rond de benoeming van Willem IV tot stadhouder (3-5-1747) en de erkenning van de erfelijkheid van het stadhouderschap (16-11-1747). Groningen en Friesland wezen in december 1747 de erfelijkheid in vrouwelijke lijn af, maar gingen 20-3-1748 accoord met erfelijkheid in mannelijke lijn. Dit laatste na onlusten op 17 maart tijdens feestelijkheden rond de geboorte van een zoontje van de stadhouder. Burgemeester Geertsema weigerde een oranje strik te dragen en de feestende menigte een fooi te geven. Plunderen van zijn huis was het gevolg. Drie van de oproerlingen werden gestraft met geseling, maar de rust keerde niet terug en ook op het platteland werd geplunderd. De staten-voorzitter E.J. Lewe van Aduard verschanste zich in zijn buiten te Aduard tegen de opstandige prinsgezinden en moest door het leger ontzet worden. De revolutionaire acties van de Groningse (en Friese) boeren vonden weerklank in de gehele Republiek. Het eerste van de drie hier aangeboden werken opent met een lierzang van D. Menninga en de STCN vraagt zich af of deze ook de samensteller van het werk is.