Dichtmaetige redenvoering, over de plichten der weezen, en hunne bestuurderen, mitsgaders de wederkeerlijke betrekkingen der burgerije tot het wel zijn van ouderlooze en verlaatene weezen. Gedrukt voor reekening en ten voordeele van het Heiligen Geest- of Armen wees-huis. [Leiden, P. van Damme, 1789].

Voor het eerst na 12 jaar was Le Francq van Berkheij in 1788 weer door de regenten van het Leidse weeshuis uitgenodigd om een dichtstuk te maken ten voordele van de Leidse wezen. Hij droeg het gedicht in januari 1789 zelf voor tijdens een viering met muziekaal orchestre in de Hooglandse kerk voor een groot aantal toehoorders die er ondanks de bittere kou 1 gulden entree voor over hadden gehad. In het voorwoord van de uitgave vertelt Berkheij nog eens wat hij de afgelopen 12 jaren van zijn geveinsde vrienden en verbitterde vijanden heeft moeten doorstaan. Het voorwerk bevat verder drempeldichten van twee van zijn kinderen, Evert Johannes en Carel David.